Język:

Kontakt

Centrum Edukacji Międzykulturowej,
Aleja Wolności 23 (MOK),
33-300 Nowy Sącz

tel: + 48 602 476 108
tel: + 48 608 315 089

e-mail: cempolska@gmail.com

Facebook:
wkrótce

Zarząd CEM

Bożena Kocyk – Prezes
Jolanta Kieres – Wiceprezes
Joanna Wituszyńska – Wiceprezes
Maria Baran – Sekretarz
Maria Janisz – Skarbnik
Halina Komar – Honorowy Prezes

 

Kalendarz

marzec 2024
P W Ś C P S N
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031

Archiwa

Projekt służył do wymiany praktyk w celu wzmacniania
działalności organizacji w zakresie edukacji

Prosimy uzasadnić realizację projektu pod kątem jego celów, potrzeb na które odpowiada i grup docelowych, do których jest adresowany. Dlaczego projekt powinien być realizowany w ramach współpracy międzynarodowej?

Od 30 lat nie zorganizowano w Polsce żadnej akcji poza formalnego wyszkolenia lektorów esperanta ani działaczy dla rozmaitych formacji esperanckich – społecznej bazy niezbędnej dla dalszego istnienia w nowym, komercyjnie nastawionym społeczeństwie. Najwięksi, aktywni obecnie działacze esperanccy mieszczą się w przedziale wieku 60-80 lat i pozostała ich w Polsce garstka. W lepszej sytuacji są Słowacy, gdzie uczy się języka właśnie młodzież. Ale sytuacja esperanta w Europie wymaga naprawy – nadszedł czas na odbudowę potencjału, bowiem pilnie potrzebni są nowi lektorzy, instruktorzy, działacze społeczni.
Dla przygotowania międzynarodowego zespołu współpracującego przy tym programie, potrzebny był/jest wspólny język komunikacji – w tym przypadku jest to esperanto.
Esperanto – to nie tylko łatwy, neutralny język międzynarodowy, lecz także ruch społeczno-kulturowy osób ze 120 krajów świata, w tym –ze wszystkich krajów europejskich. Język i ruch z nim związany istnieją już 129 lat, pomimo braku środków na rozwój, wsparcia finansowego z jakiejkolwiek strony. Istnieje dzięki swoim cechom, które stworzyły unikalną jego społeczność oraz dzięki poparciu autorytetów naukowych i moralnych oraz UNESCO.
Lecz kończy się era społeczników – ludzi obecnej IV i III generacji, wyczerpały się pokłady energii życiowej i wydolności osób zaangażowanych w poza formalna edukację językową oraz realizujących zadania organizacyjne w strukturach ruchu esperanckiego.
60 lat temu, UNESCO na Konferencji w Montevideo, poleciło rządom państw całego świata, umożliwienie wprowadzenia esperanta do systemów edukacyjnych, jako idealnego narzędzia komunikacji (łatwy i neutralny) dla podtrzymania pokoju oraz przyjaźni międzynarodowej i tolerancji kulturowej. Ludwik Zamenhof – twórca języka i jego szlachetnych idei, został wówczas nazwany przez UNESCO „Symbolem Braterstwa Ludzi”. Język, określony przez prof. Klemensiewicza „ genialnym połączeniem logiki i prostoty” oraz jego twórca, rozsławiają Polskę w całym świecie ponad 1500 pomnikami – i to nie są i nie były popiersia, lecz Szkoły, Kliniki, statki dalekomorskie, pociągi dalekobieżne ,Ochronki, miasta (obecny Partner niemiecki pochodzi z miasta Herzberg – Esperanto Stadt), nawet obiekty w Kosmosie (sondy kosmiczne Vojager 1 i 2 zabrały Apel do istot pozaziemskich w jęz. esperanto, jako najłatwiejszym i najbardziej logicznym). W listopadzie 2014 język esperanto został wpisany na Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego MKiDN. !5 stycznia 2015 r. Narodowy Komitet UNESCO przyjął wniosek o nazwanie 2017roku – ROKIEM ZAMENHOFA (100-lecie śmierci).
Powyższe informacje mają na celu wykazanie, jak wartościowy i szlachetny jest ten ruch ludzi dobrej woli, dla których esperanto stało się sposobem na życie… Lecz nowa rzeczywistość wydatnie zmniejszyła natężenie i popularność dobrych praktyk, rozwijających cechy społecznikowskie, kierujących zainteresowania na poznawania kultur innych narodów i powodujących chęć nawiązywania kontaktów z ludźmi całego świata…
Obecnie setki tysięcy osób uczą się esperanta przez internet – w ten sposób działa Partner SK , zapewniając warunki do nauczenia się języka dzięki portalom językowym. Jednakże takie metody dają znajomość języka lecz nie tworzą działaczy – uczestników ruchu esperanckiego , organizatorów kursów stacjonarnych, kierowników Klubów, animatorów amatorskich zespołów artystycznych itp. Nasz projekt ma zadanie przygotować właśnie takich liderów, do prowadzenia działalności na polu edukacji poza formalnej oraz kultury i amatorskiego ruchu artystycznego. Potrzeby w tym zakresie są ogromne – esperanta chcą uczyć się np. słuchacze UTW, których powstało już ponad 500 w PL i nie maja szans na znalezienia lektorów. Wyuczeni przez portale adepci językowi nie trafiają do ruchu esperanckiego. Dlatego potrzebne są wspólne działania i wymiana doświadczeń w międzynarodowej grupie partnerskiej:
Partner PL – posiada duże doświadczenie organizacyjne i społeczne lecz brakuje mu doświadczeń pedagogicznych i umiejętności kształcenia wirtualnego .Potrafi organizować działalność klubową, zrzeszać ludzi na inicjowane przez siebie akcje, prowadzi różnorodną działalność w ramach organizacji i we współpracy z innymi podmiotami, na rzecz lokalnej społeczności,

Partner DE – reprezentuje pedagogiczny autorytet poprzez wiedzę i doświadczenie w wykorzystaniu różnych metod oraz środków dydaktycznych do zastosowania w systemie edukacji poza formalnej, który jest terenem działań wszystkich Partnerów Projektu,

Partner SK – ma wprost nieograniczone pole manewru w kształceniu wirtualnym. Posiada ogromne doświadczenie w tym zakresie i bazę (portale, kadra) lecz on uczy języka nie tworząc działaczy dla ruchu esperanckiego. Potrzebna jest wymiana praktyk z PL i DE dla stworzenia planu także działalności strukturalnej dla organizacji krajowej i lokalnych, ożywienie kontaktów fizycznych obok komunikacji wirtualnej…

Więc wszyscy są sobie potrzebni.